Door Christine, Ingrid en Wilma
Wake up, it's six o'clock!Snel douchen en ontbijten want om 6.30 uur ging de kapsalon al open. Verdeeld over kamers en de ontbijtruimte werden de 20 dames van The Pride of The Netherlands van het showkapsel voorzien: van rechts voor naar links achter ingevlochten (van de achterkant gezien) eindigend in een lange vlecht met aan het eind de (verf)kwast. Zoals bijna alles in de winterguard-shows heeft zelfs het kapsel een betekenis die te maken heeft met het onderwerp van de show.
In de kapsalon...
Tijdens de meeting van gisteravond was al instructie gegeven de koffertjes met benodigdheden voor vandaag vast klaar te zetten omdat er vanmorgen alleen ruimte was voor douchen, ontbijt, lunchpakketje klaarmaken en vlechten. Om 7.45 uur zaten de dames dan ook in gouden pak (onder joggingpak) in de vans om te vertrekken naar de UD Arena.
De warming-up begon al op de parkeerplaats. Voor de dames van TPO en voor de vloerploeg! De heren moeten straks immers na de show wel even het karretje met de volledige vloer de helling van DE tunnel optrekken die van de opmars naar de uitgang van het gebouw loopt. Inderdaad, u leest het goed: de VOLLEDIGE vloer!
Afgelopen dinsdag werd besloten om de vloer -die eerder uit twee delen bestond- aan elkaar te plakken en tegelijk met het zwarte doek uit te leggen, zodat publiek en jury onze prachtige vloer pas te zien krijgen op het moment dat het zwarte doek weggetrokken wordt. Na wat overleg, proberen, heroverleg, weer proberen (dit alles met de stopwatch in de hand) werd er groen licht gegeven dit inderdaad vandaag zo op het veld te brengen. Dit betekende ook een aanpassing voor de meiden, want zij moeten nu met hun vlaggen en equipment onder het doek door (omhooggehouden door leden van de vloerploeg) naar hun startpositie zien te komen. Maar wat is het effect fantastisch!!
Terwijl we klaar staan in DE tunnel stromen de sms-jes met succeswensen van het thuisfront binnen. Van zo ver weg weet onze trouwe aanhang ons een warm gevoel en steuntje in de rug te geven. Met een big smile betreden de meiden van The Pride of the Netherlands de vloer.....
Wat is het toch geweldig om op de tribune meteen een groot spandoek te zien wapperen met "The Pride of the Netherlands" erop! Een hele opsteker voor de toch wel nerveuze dames van TPO. Beatrix-leden Michael, Susan en Melissa; geweldig leuk! Dit laat ook weer eens zien hoe solidair de leden van de verschillende units onderling in Nederland zijn.
En ineens krijgen de heren groen licht om vloer en doek volgens de nieuwe methode uit te leggen. De meiden kruipen onder het doek, de medewerkers gaan op de tribune zitten en daar klinkt die prachtige muziek van Starry Night door die immense zaal. Ineens staat daar Manon voor de 'aardappel-eters' en met een goed gevangen eerste toss begint de show dan echt. Het zwarte doek wordt weggetrokken en wat ziet die vloer er prachtig uit op de grote schermen die in de nok van de zaal hangen. De meiden 'schilderen' hun handtekening op die vloer en zien er prachtig uit in hun goud/witte kostuums. Dat alles in combinatie met een mooi synchroon vlaggenblok maakte het al snel hard nodig de Kleenex onder uit mijn tas op te diepen! Van Gogh - the Dutch Master blijkt met 86,2 punten goed voor de elfde plaats (van de 30!!) , en dus ook een startticket voor de semi-finals. Het is zeker het vermelden waard dat The Pride of the Netherlands de hoogste uitgangsscore in hun ronde behaald heeft voor het geschreven boek GE. En dat we kunnen dansen is nu ook duidelijk bewezen, gezien de score van 90 - 88 voor movement. Wij kijken uit naar morgen, want wij weten hier met z'n allen dat de show NOG beter kan! Wij zijn supertrots op onze staff en leden voor het behalen van dit resultaat.
Vanaf dat moment was het alleen nog maar genieten... van het zonnetje buiten, aansluitend van de airco binnen, van de pizza, popcorn en wat al niet meer verkocht werd, van het gevoel goed gepresteerd te hebben en natuurlijk van de shows die door de andere units op de vloer gebracht werden.
Kapiteins Brenda en Mel worden geinterviewd door Michael Boo
Om 17.00 uur begonnen de magen te knorren en ging de Pride-Karavaan naar de Golden Corral in Dayton. Dit is het soort restaurant waar je met je bordje langs verschillende warme en koude buffetten wandelt en (onbeperkt!) kunt kiezen wat je maar lekker vindt.
Na een laatste rondje langs het toetjesbuffet moest iedereen terug in de vans voor de rit naar de trainingslocatie in de sportzaal van de Medlar View Elementary in Miamisburg voor een repetitie van 2,5 uur. Een aantal medewerkers zet intussen de plaatselijke supermarkt op stelten. Anderen maakten van de gelegenheid gebruik voor een tukkie op zo'n lekkere dikke blauwe mat terwijl de rest het rondhangen in de hal van de school afwisselden met een wandelingetje in de omgeving.
Video kijken van de prelims performance
Aansluitend op de repetitie werd nog een korte meeting gehouden met instructies voor morgen. Daarna de rit naar het hotel en eerst de showkleding uithangen zodat we in de semi-finals weer een kreukloze The Pride of the Netherlands op de vloer kunnen brengen. Nog even lekker douchen en voor de zekerheid onderling de koffercheck. (water? handschoentjes? lampje? slippers?)
Na een geweldige run vertelt de staff aan de leden hoe trots ze zijn op al dat doorzettingsvermogen en worden meteen de laatste details voor de dag van morgen doorgenomen!
Voor het thuisfront is het vroeg in de ochtend op het moment dat deze laatste regels getypt worden. Voor ons is het laat in de avond dus "lights out, sweet dreams and good luck for tomorrow!"